Όνομα: Βαγγέλης Λελούδης
Ιδιότητα: Προπονητής Κολύμβησης
Τόπος διαμονής: Καρπενήσι
Τόπος καταγωγής: Καρπενήσι
Στη στήλη του «Ευρυτάνα της Εβδομάδας» φιλοξενούμε αυτή τη φορά τον Βασίλη Λελούδη, προπονητή κολύμβησης που, κόντρα στις αντιξοότητες, κράτησε ζωντανή την αγωνιστική κολύμβηση στο Καρπενήσι. Παρά την σχεδόν τριετή παύση λειτουργίας του Δημοτικού Κολυμβητηρίου, ο ίδιος και η ομάδα του κατάφεραν όχι μόνο να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, αλλά και να διακριθούν σε περιφερειακά και πανελλήνια πρωταθλήματα.
ΕΠ. Ο Άγγελος Κωστής, η Δανάη Παππά, η Μελίνα Κοτσιμπού και η Αρετή Φραγκαλιού είναι μερικά μόνο από τα παιδιά, που παρ’ όλες τις δυσκολίες, κατάφεραν να διακριθούν σε περιφερειακό και πανελλήνιο επίπεδο, με προκρίσεις, μετάλλια και πολύ καλούς χρόνους. Πόσο μεγάλη σημασία έχουν για εσάς αυτές οι επιτυχίες, δεδομένων των ιδιαίτερα αντίξοων συνθηκών υπό τις οποίες προπονούνται τα τελευταία τρία χρόνια;
ΒΛ. Οι επιτυχίες των παιδιών είναι ιδιαίτερα σημαντικές για μας, καθώς αποτελούν το επιστέγασμα όλης αυτής της τεράστιας προσπάθειας που κάνουμε. Είναι στόχοι που έχουν τεθεί από την αρχή της χρονιάς, με βάση τις υπάρχουσες δυσκολίες, τους οποίους έφεραν εις πέρας αυτοί οι πραγματικοί αθλητές. Το ποσοστό των παιδιών που προκρίθηκαν στην Β΄ φάση του Πανελληνίου ήταν μεγαλύτερο ακόμα και από ομάδες που έχουν διαθέσιμη πισίνα καθημερινά. Επίσης, αν δεν είχαμε κάνα 2 ατυχίες τις τελευταίες μέρες, όπως για παράδειγμα ασθένειες, θα σημειώναμε 5 στις 5 προκρίσεις. Συν τον Άγγελο Κωστή του οποίου ο μεγάλος στόχος για φέτος – μετά την είσοδο στην Εθνική που πραγματοποιήθηκε τον Απρίλιο- είναι η, γιατί όχι, διατήρηση του μεταλλίου του στο πανελλήνιο πρωτάθλημα το ερχόμενο Σαββατοκύριακο.
Παρόλα αυτά, από την αρχή αυτού του Γολγοθά, προσπαθώ να περάσω στα παιδιά ότι, πάρα την δύσκολη και μειωμένη προπόνησή μας, δεν κρυβόμαστε πίσω από δικαιολογίες, παλεύουμε με ότι έχουμε και εν τέλει καταφέρνουμε να στεκόμαστε ισάξια απέναντι στον ανταγωνισμό. Αυτό είναι και το σημαντικότερο μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε σαν γκρουπ και το καταφέρνουμε στην πράξη.
ΕΠ. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζετε ως προπονητής στην προσπάθειά σας να διατηρήσετε το ενδιαφέρον και το κίνητρο των μικρών αθλητών, σε συνθήκες απουσίας λειτουργικού κολυμβητηρίου τα τελευταία 2,5 χρόνια;
ΒΛ. Πραγματικά η μεγαλύτερη δυσκολία ενός προπονητή είναι να δίνει κίνητρο στους αθλητές του για να κυνηγήσουν τους στόχους τους. Στην περίπτωσή μας όλη αυτή η διαδικασία έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη μιας και οι αθλητές μας, όλοι στην εφηβική ηλικία, όλα αυτά τα χρόνια βιώνουν συνθήκες πρωτόγνωρες. Προπονητικά, κολυμβητικά και ανθρώπινα δεν υπάρχει κανένα εγχειρίδιο, κανένα πλάνο σε κανένα βιβλίο, για να αντιμετωπίσεις μια τέτοια κατάσταση. Εμείς έπρεπε να βρούμε το κίνητρο και στην συνέχεια να το μεταδώσουμε στα παιδιά και φτιάχνοντας εξειδικευμένα προγράμματα για κάθε ένα ξεχωριστά το κάναμε να δουλέψει.
Όμως η πραγματική δυσκολία είναι το να πείσεις τα παιδιά να καταλάβουν, αν αξίζει και κατά πόσον αυτή η προσπάθεια. Όταν, παραδείγματος χάριν, μετά τον πρώτο ενάμιση χρόνο μάθαμε ότι ούτε τη φετινή σεζόν θα είχαμε πισίνα, η απογοήτευση όλων ήταν μεγάλη. Πώς πείθεις ένα παιδί, όσο επιβαρυμένο να ξανακάνει την ίδια προσπάθεια; Πώς του δίνεις κίνητρο να καταλάβει ότι αξίζει; Ξέρετε, οι αθλητές μεγάλοι η μικροί, επαγγελματίες ή ερασιτέχνες είναι εγωιστές (με την καλή έννοια) και βλέπουν και αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους. Το δικό μου έργο ήταν να καταφέρω αυτό τον εγωισμό να τον μετατρέψω σε ακόμη μεγαλύτερη θέληση για διάκριση, πάρα σε απογοήτευση και παραίτηση. Κι αν για ένα πράγμα είμαι σίγουρος δυόμιση χρόνια μετά είναι ότι κανείς και πουθενά δεν θα επιχειρούσε να κάνει στην πράξη αυτό που κάνουμε. Και για αυτό το λόγο τα μπράβο και τα συγχαρητήρια πρέπει να μοιραστούν σε εμάς και κυρίως τις οικογένειες μας.
ΕΠ. Ποιές θυσίες, απαιτεί για ένα παιδί να μετακινείται διαρκώς στη Λαμία, ενώ παράλληλα θα πρέπει να ανταπεξέλθει στις σχολικές του υποχρεώσεις; Πόσο δύσκολο είναι για τις οικογένειες των παιδιών αυτών να ανταπεξέρθουν σε αυξημένα έξοδα μετακίνησης, προκειμένου να παρέχουν την δυνατότητα στα παιδιά τους να ακολουθήσουν τα όνειρά τους;
ΒΛ. Οι θυσίες που απαιτούνται από τα παιδιά είναι πολλές και σε διάφορους τομείς της ζωής τους. Αρχικά οι ώρες που απαιτούνται για μια προπόνηση, μαζί με το πήγαινε- έλα, πλησιάζουν τις 6, ενώ κανονικά η προπόνησή τους θα κρατούσε 2.5-3 ώρες. Αυτό μειώνει τόσο τον χρόνο τους για διάβασμα, όσο και την ικανότητα τους να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους, μιας και η κούραση είναι μεγάλη. Όλο αυτό μαζί το βεβαρημένο πρόγραμμα φροντιστηρίων στις μεγαλύτερες τάξεις κάνει την κατάσταση ακόμη πιο δύσκολη. Παρόλα αυτά, ξανά λέω, είναι όλοι τους πειθαρχημένοι άνθρωποι και αθλητές και έχοντας μάθει να αντιμετωπίζουν προκλήσεις και δυσκολίες διακρίνονται και στις μαθησιακές τους υποχρεώσεις. Όσον αφορά τις οικογένειες των παιδιών που αναφέρατε, σίγουρα το οικονομικό κομμάτι είναι βασικό στοιχείο της όλης προσπάθειας, μιας και τα ποσά που απαιτούνται για την προπόνησή τους είναι πολλαπλάσια από πριν. Ωστόσο, όλοι βλέποντας το πάθος και την αγάπη των παιδιών τους για αυτό που κάνουν το βάζουν σε δεύτερη μοίρα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ματώνουν οικονομικά για να τα καταφέρουν και να δουν τα παιδιά τους να πρωταγωνιστούν, μιας και οι γονείς είναι οι μοναδικοί χρηματοδότες όλου του πρότζεκτ.
ΕΠ. Πώς βιώσατε προσωπικά, ως προπονητής και βασικός παράγοντας της προετοιμασίας τους, την αναγνώριση που έλαβαν οι Ευρυτάνες αθλητές στο πρόσφατο Περιφερειακό Πρωτάθλημα στη Χαλκίδα;
ΒΛ. Ήταν πραγματικά μια στιγμή δικαίωσης για όλη μας την ομάδα και για μένα προσωπικά αυτό που συνέβη στο πρόσφατο περιφερειακό πρωτάθλημα. Τόσο η κατάκτηση του πρωταθλήματος, η οποία ήταν στόχος από την πρώτη στιγμή που συμφωνήσαμε με την Αναγέννηση, όσο και τα σπουδαία λόγια της κ. Σαραντιδού (μέλος του ΔΣ της Κολυμβητικής Ομοσπονδίας) την στιγμή της απονομής του τελευταίου μεταλλίου των Ευρυτάνων αθλητών, ήρθαν να καταδείξουν εν μέρη γιατί αξίζει όλη αυτή η προσπάθεια.
Ξέρετε, ο αθλητισμός έχει την ιδιότητα να περνάει πολλαπλά μηνύματα και εμείς αυτό που κάνουμε είναι να υπηρετούμε τον αθλητισμό και τον πρωταθλητισμό με την πραγματική του αξία, να παίρνουμε μαθήματα, να δίνουμε μηνύματα, να βάζουμε στόχους, να τους κυνηγάμε και συνήθως να τους πετυχαίνουμε.
Μακάρι πραγματικά αυτοί οι αθλητές να λάμβαναν και στα δικά μας μέρη την ίδια αναγνώριση και αποθέωση που έλαβαν στην Χαλκίδα, που λαμβάνουν καθημερινά στην Λαμία, όπου πραγματικά χρησιμοποιούνται σαν παράδειγμα προς μίμηση από τις υπόλοιπες ομάδες και προπονητές. Αν μη τι άλλο την αξίζουν και θα είχαν πολλά να προσφέρουν και να διδάξουν με την στάση τους σε όλους μας. Γιατί στα λόγια είμαστε όλοι καλοί, οι πράξεις μας μένουν όμως.
ΕΠ. Αν ανοίξει το κολυμβητήριο αύριο, ποια είναι τα πρώτα βήματα που θεωρείτε ότι πρέπει να γίνουν για να αποκτήσει και πάλι ζωή η τοπική κολύμβηση; Τι μήνυμα θα στέλνατε στους φορείς του Δήμου και της Πολιτείας για την αναγκαιότητα της επαναλειτουργίας του κολυμβητηρίου;
ΒΛ. Αρχικά να δούμε πότε θα ανοίξει το κολυμβητήριο, γιατί είναι ένα τεράστιο θέμα και ο καιρός περνάει, οι σεζόν ξεκινούν, τελειώνουν, πάμε στις επόμενες και εξέλιξη καμία. Όταν λοιπόν έρθει αυτή η στιγμή το κολυμβητήριο και οι σύλλογοι θα πρέπει να αρχίζουν να χτίζουν ξανά από την αρχή, σαν να είναι η πρώτη μέρα το 1994 και αν βρεθούν άνθρωποι με όρεξη, πλάνο και μεράκι, ίσως σε κάποια χρόνια φτάσουμε να έχουμε καλές ομάδες αγωνιστικά. Δυστυχώς η δουλειά που είχαμε κάνει εμείς τα τελευταία χρόνια με τους συνεργάτες μου, όσο και δουλειά που έχουν κάνει και συνάδελφοι παλαιότερα έχει σβήσει και πρέπει να αρχίσει πάλι από το μηδέν.
Ο Δήμος και η Πολιτεία ξέρει πολύ καλά την αναγκαιότητα λειτουργίας ενός τέτοιου κολυμβητηρίου σε μια τόσο μικρή πόλη όσο η δική μας. Έχουμε με διάφορα την καλύτερη 25αρα πισίνα στην Ελλάδα με άπειρες δυνατότητες (διοργάνωση αγώνων, προετοιμασίες ομάδων) και όπου κι αν πάμε μας ρωτάνε για τον κολυμβητήριο και για το πότε θα ανοίξει. Ποτέ θα ανοίξει αλήθεια;
Πηγή: www.evrytanikospalmos.gr
