Ο Κώστας Γκελαούζος και η Αναστασία Μαρινάκου προπονήθηκαν στο Καρπενήσι το προηγούμενο διάστημα. Ο κορυφαίος Έλληνας μαραθωνοδρόμος των τελευταίων ετών Κώστας Γκελαούζος να σημειωθεί πως προσέφερε ως ένδειξη ευγνωμοσύνης στον υπάλληλο του αθλητικού κέντρου Σεραφείμ Λερογιάννη το μπρούτζινο στεφάνι που του απένειμε το μουσείο του Μαραθώνα, όταν κατέρριψε το ρεκόρ της Αυθεντικής διαδρομής τον περασμένο Νοέμβριο.
Η σπουδαία αυτή κίνηση του Γκελαούζου συγκίνησε ιδιαίτερα όπως ήταν φυσικά τον κ. Λερογιάννη, ο οποίος μέσω της σελίδας μας εξιστορεί την αξιέπαινη πράξη και εκφράζει τις σκέψεις του για τον τρόπο αξιοποίησης του δώρου του πρωταθλητή μας προς το πρόσωπο του.
Το αρκετά ενδιαφέρον άρθρο του Σεραφείμ Λερογιάννη: «Δεν ανήκει στις αρχές και στα πιστεύω μου, όταν ενασχολείσαι με τα κοινά ότι πρέπει να αυτοπροβάλλεσαι. Αυτοσκοπός δεν είναι η προβολή, αλλά η επίτευξη του στόχου σου.
Άλλωστε πόση σημασία έχει που εγώ υπηρέτησα τους νέους μας χωρίς τυμπανοκρουσίες επί τριάντα συναπτά χρόνια από τον Αθλητικό Σύλλογο «ΑΙΟΛΟΣ» Καρπενησίου.
Αυτή τη φορά αναγκάζομαι να προβάλλω μια πράξη που είχε εκπληκτικά αντανακλαστικά για μένα τον ίδιο, ελπίζω και για τους συνδημότες μου και όλους τους Ευρυτάνες φιλάθλους και μη.
Αυτό αποδεικνύουν τα 170 ως 200 χιλιόμετρα που τρέχει εβδομαδιαίως ο αθλητής. Το αποδεικνύουν η ακεραιότητα του χαρακτήρα του και ο σεβασμός του τόπου που τον φιλοξένησε. Το αποδεικνύουν το ήθος και τα συναισθήματα του, όταν το στήθος βαραίνει από το εθνόσημο, όταν αυτός τρέχει σε αγώνες για λογαριασμό της χώρας που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, της χώρας που κάθε τέσσερα χρόνια μαζί με διαχρονικές αξίες μεταλαμπαδεύει το αθλητικό φως της Ολυμπίας και του Απόλλωνα στη συνάθροιση και συναδέλφωση των νέων όλου του κόσμου, αδιαφορώντας για την εθνότητα, το χρώμα και την γλώσσα.
Όπως είναι γνωστό σε πολλούς από εμάς από τα τέλη Μαρτίου ως τα μέσα Απριλίου στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου μας και στο προπονητικό μας κέντρο, παρά τις ελλείψεις σε όργανα και την κακή κατάσταση του ταρτάν, έκαναν το βασικό στάδιο της προετοιμασίας τους, δυο από τα μεγαλύτερα ονόματα αντοχής του Ελληνικού στίβου.
Μιλάμε για την Αναστασία Μαρινάκου (Τα τελευταία χρόνια επανειλημμένα Πανελληνιονίκη στις μεγάλες αποστάσεις) και τον Κώστα Γκελαούζο, τον κορυφαίο σύγχρονο Έλληνα μαραθωνοδρόμο (42.195 μέτρα), ο οποίος τον περασμένο Νοέμβριο τρέχοντας σχεδόν μόνος (έλειπαν οι ξένοι πρωταθλητές λόγω της πανδημίας) κατέρριψε το Πανελλήνιο ρεκόρ της αυθεντικής διαδρομής (Τύμβος Μαραθώνα-Παναθηναϊκό Στάδιο με χρόνο 2h 16΄49΄΄), το οποίο κατείχε ο Νίκος Πολιάς, που παρεμπιπτόντως το 2003 και το 2004 είχε προετοιμαστεί στο Καρπενήσι, για να εκπροσωπήσει τη χώρα μας στην απόσταση, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, το 2004.
Σημειολογικά, αν αυτό λέει κάτι, η Αναστασία και ο Κώστας είναι παιδιά της περιφέρειας μας. Η Αναστασία από την Εύβοια και ο Κώστας από τη Φωκίδα.
Στις 18 Απριλίου, φεύγοντας τα δυο παιδιά από το Καρπενήσι, ο Κώστας Γκελαούζος εκτιμώντας την όποια βοήθεια τους είχα προσφέρει ως εργαζόμενος στις αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου μας, προέβη σε μια πράξη, που όμοια της δεν γνώρισα στα είκοσι χρόνια που εργάζομαι εκεί. Ήταν για μένα μια ενέργεια καταξίωσης και έντονης συγκινησιακής φόρτισης.
Μου προσέφερε παρά τις έντονες αντιρρήσεις μου, το μπρούτζινο στεφάνι που του απένειμε το μουσείο του Μαραθώνα, όταν κατέρριψε το ρεκόρ της Αυθεντικής διαδρομής!
Αγαπητέ Κώστα Γκελαούζε
Με την πράξη σου αυτή με ψήλωσες ηθικά! Με τράνωσες ως άνθρωπο και αθλητικά. Εκ βαθέων εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου. Όμως από εκείνη την στιγμή και μετά, ψάχνω να βρω τρόπο αξιοποίησης αυτού του σημαντικού επάθλου.
Το στεφάνι αυτό δεν είναι να παραμένει στο σπίτι μου και να το επιδεικνύω σε λίγους φίλους. Κάτι τέτοιο βαραίνει και θα βαραίνει τη συνείδηση μου. Αυξάνει τις αθλητικές μου ευθύνες. Το στεφάνι που μου χάρισες, πρέπει να πάει σ΄ έναν χώρο μαζικής προσέλευσης νέων, για να αποτελέσει πηγή αθλητικής τους έμπνευσης. Πηγή ανταμοιβής της ανθρώπινης υπερπροσπάθειας!
Φίλε Κώστα
Δεν υποτιμώ, νομίζω, με μια τέτοια κίνηση το δώρο σου. Θα έλθω σε συνεννόηση μαζί σου και με την άδεια σου φυσικά αν μου το επιτρέψεις, θα το προσφέρω σε ειδική τελετή στον χώρο, που μετά από ήρεμη και ώριμη σκέψη, θα αποφασίσω.
Ας αποτελέσει η κίνηση μου αυτή, αφετηρία για τον τόπο που γέννησε, αυτός να γίνει, με τη βελτίωση των αθλητικών εγκαταστάσεων που διαθέτει (Κολυμβητήριο-Προπονητικό κ.α.) σε συνδυασμό με την πανέμορφη Ευρυτανική φύση, που μας προίκισε απλόχερα ο Δημιουργός, πρωτοποριακό προορισμό αθλητικής επισκεψιμότητας (Ο όρος αθλητικός τουρισμός που επικράτησε, με ενοχλεί γλωσσικά προσωπικά και παραπέμπει μάλλον αλλού).
Κώστα σ΄ ευχαριστούμε.
Εγώ προσωπικά και δια της υπογραφής μου, οι συνδημότες μου. Όλοι οι Ευρυτάνες.
Με θερμούς φιλικούς και αθλητικούς χαιρετισμούς. Για σένα προσωπικά. Για όλους τους Έλληνες φιλάθλους και μη. Για όλους τους Έλληνες αθλητές: Να είναι υγιείς μια προτροπή και ευχή για αυτούς.
Πιο γρήγορα (citius), πιο ψηλά, πιο μακριά (altius), πιο δυνατά (fortius).»
