Μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του μπάσκετ της Περιφέρειας, με συμμετοχή στο παρελθόν ακόμα και σε αγώνες Euroleague, αθλητής που αποτελεί πρότυπο όχι μόνο για την αγωνιστική του παρουσία σε ομάδες υψηλού επίπεδου, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας το οποίο και ξεπέρασε βρίσκεται στο Καρπενήσι ως προπονητής για το καμπ της Περιφέρειας. Τελευταία ομάδα που αγωνίστηκε ήταν ο Λοκρός Αταλάντης. Δεν είναι άλλος από τον Γιάννη Μητρόπουλο, που έχει μάλιστα ποδοσφαιρικό δελτίο στον «δικό» μας Κεραυνό Κρικέλλου, σκοράροντας δυο φορές σε αγώνα του 2010(!).
Τον σπουδαίο Νίκο Οικονόμου πλαισιώνουν επίσης σημαντικά ονόματα του αθλήματος και συγκεκριμένα οι: Γιώργος Γυφτονικολός, Κώστας Σίσκος, Θανάσης Αλεξανδράκης και Βαγγέλης Μάγειρας.
Το Sport24.gr αναφέρει χαρακτηριστικά σε παλαιότερο άρθρο του για τον Μητρόπουλο:
Κανονικά δεν θα έπρεπε καν να τρέχει. Πόσο μάλλον να παίζει μπάσκετ. Πιστεύετε στα θαύματα; Ούτε ο Γιάννης πίστευε. Το μόνο που ήθελε ήταν να επιστρέψει στο παρκέ. Τελικά κατάφερε πολλά περισσότερα.
Όταν ήταν μαθητής Λυκείου έπαιρνε την τσάντα του και πήγαινε με το λεωφορείο στο κλειστό "Ανδρέας Παπανδρέου". Για να παίξει αντίπαλος με την Μπαρτσελόνα στην Euroleague. Έπαιζε συμπαίκτης με τον Μπάιρον Ντίνκινς και άκουγε μέρα-νύχτα τις φωνές του Αργύρη Πεδουλάκη στο αυτί του. Έκανε το αγροτικό του στη Νίκαια και στη Λαμία, πριν καταξιωθεί με τη φανέλα του Κολοσσού Ρόδου. Ήταν 24 ετών όταν... όταν.... όταν... όταν όλα άλλαξαν.
Η ιστορία του Γιάννη Μητρόπουλου δεν είναι γνωστή στο ευρύ κοινό. Το όνομα του έμεινε κρυφό όταν ο ίδιος αποτέλεσε την αφορμή για τις κινητοποιήσεις του ΠΣΑΚ που οδήγησαν τελικά στην ασφάλιση των παικτών στο πρωτάθλημα της Α2. Ξαφνικά μέσα σε λίγους μήνες σβήστηκε από το χάρτη του ελληνικού μπάσκετ. Ο λόγος; Όγκος στην παραγκεφαλίδα.
Άλλος στη θέση του δεν θα μπορούσε να περπατήσει. Όχι όμως ο Γιάννης. Καθοδηγούμενος από τη δίψα να παίξει ξανά μπάσκετ, όχι μόνο στάθηκε στα πόδια του, αλλά επέστρεψε στα παρκέ. Σήμερα, είναι μέλος του Λοκρού Αταλάντης ως αθλητής και ως προπονητής στις ακαδημίες του Ερμή Σχηματαρίου ως συνεργατής του Νίκου Οικονόμου, παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζει σοβαρά κινητικά προβλήματα (σ.σ στην αριστερή πλευρά του σώματος του), τα οποία θα κουβαλάει εφ' όρου ζωής.
Το 2007 η τρικλοποδιά της μοίρας δεν του επέτρεψε να γίνει ο καλύτερος που θα μπορούσε. Του έδωσε την ευκαιρία, όμως, να διαπιστώσει μέχρι που μπορεί να σπρώξει τον εαυτό του. Δεν πιστεύετε στα θαύματα; Δεν πειράζει. Ούτε ο Γιάννης. Απλά πίστευε στον εαυτό του.»
Πηγή: stereabasket.gr, sport24.gr
