Ο Ευβοιώτης τερματοφύλακας Κώστας Ανδρούτσος μιλά στο eviasports για τη φετινή αγωνιστική περίοδο, στην οποία αγωνίστηκε με τη φανέλα του ΑΟ Ποταμιά στο πρωτάθλημα τη Γ’ Εθνικής. Ακόμη αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στις δύο ομάδες της καρδιάς του, στα επερχόμενα ‘el clasico’ της Εύβοιας σε εθνικό επίπεδο, στον ΑΟ Χαλκίς, αλλά και στο πως φαντάζεται τα πράγματα τέτοιον καιρό του χρόνου!
-Πως ήταν η φετινή σεζόν για σένα στη Γ’ Εθνική με τη φανέλα του ΑΟ Ποταμιά;
Ο ΑΟ Ποταμιά ήταν μια ομάδα νεοφώτιστη, σχετικά άπειρη γιατί πρώτη φορά ανέβηκε στη Γ’ Εθνική. Πορεύτηκε κυρίως με παίχτες γηγενείς, ο μόνος ποδοσφαιριστής ο οποίος δεν ήταν απ’ την Ευρυτανία ήμουν εγώ. Η ομάδα έπεσε σχετικά εύκολα, αλλά θεωρώ ότι ήταν γενικά ανταγωνιστική και δεν έγινε ‘σάκος του μποξ’. Χάσαμε πολλά παιχνίδια στα τελευταία λεπτά. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τη διοίκηση της ομάδας, το προπονητικό τιμ, τους συμπαίκτες μου και ιδιαίτερα τον προπονητή τερματοφυλάκων τον κύριο Χρήστο Γιανίτσαρη, ο οποίος στάθηκε δίπλα μου σαν πατέρας μου, σε πολλά θέματα και σε πολλές στιγμές της διαμονής εκεί στο Καρπενήσι. Γενικά για την ομάδα και τη διοίκηση έχω μόνο πολλά και καλά λόγια να πω, γιατί είναι δύσκολο στις εποχές μας -και με τον κορονοϊό τώρα αλλά γενικότερα και με την οικονομική κρίση- να είναι τόσο εντάξει απέναντι στις υποχρεώσεις τους σε κάθε ποδοσφαιριστή. Είναι κάτι που αξίζει να σημειωθεί και να τονιστεί.
Όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι του εαυτού μου, ερχόμουν από μια σεζόν που δεν είχα τόσες πολλές συμμετοχές, γιατί είχα και ένα πρόβλημα υγείας (αμυγδαλίτιδα) και έμεινα αρκετό καιρό έξω. Επέλεξα το Καρπενήσι για να πάρω κάποιες συμμετοχές και να δουλέψω σκληρά, έτσι ώστε να είμαι σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Ατομικά θεωρώ ότι και τα στατιστικά μου ήταν καλά και γενικά στα παιχνίδια πιστεύω αντεπεξήλθα σε γενικές γραμμές πολύ καλά.
-Αισθάνεσαι ότι σε σχέση με πέρσι είσαι καλύτερος, ότι βελτίωσες πράγματα στο παιχνίδι σου;
Γενικά στην καριέρα μου και στην πορεία μου στο ποδόσφαιρο δεν θέλω να έχω ένα ‘ταβάνι’. Πιστεύω ότι κάθε χρόνος είναι και ανοδικός για μένα. Μπορεί η ομάδα να έπεσε, όπως σας είπα, και μπορεί να μην έκανε τόσο καλή χρονιά ομαδικά, αλλά ατομικά εγώ πήρα πάρα πολλά πράγματα από το Καρπενήσι και παικτικά αλλά και δούλεψα σε κάποιες αδυναμίες μου, που τις έκανα πιστεύω δυνατότητες. Ακόμη και τώρα αλλά και κατά τη διάρκεια της έξαρσης του κορονοϊού, που είναι ‘νεκρός’ χρόνος, δεν σταμάτησα να κάνω την προσπάθεια και την προπόνηση μου, κάθε μέρα ήμουν ενεργός με όρεξη για προπόνηση και πάνω απ’ όλα με αγάπη και σεβασμό για το ποδόσφαιρο. Αν κάποιος παίχτης πάει να απαιτήσει κάτι από μια ομάδα, πρέπει να προσφέρει και κάποια πράγματα, δεν γίνεται μόνο να ζητάει χωρίς να προσφέρει. Γι’ αυτό και οφείλουμε να έχουμε σεβασμό προς τον εαυτό μας, προς το σώμα μας, να είμαστε επαγγελματίες πάνω απ’ όλα, έτσι ώστε να είμαστε και εντάξει απέναντι στις ομάδες μας.
-Επόμενη μέρα;
Σε ένα μήνα περίπου θα ξεκινήσει η στρατιωτική μου θητεία. Ποδοσφαιρικά θα ψάξω κάτι είτε στην Αθήνα, είτε σε άλλους νομούς. Κάπου εδώ κοντά σχετικά, για να είμαι και κοντά στη βάση μου, θα υπηρετήσω στην αεροπορία. Είναι ακόμη πολύ νωρίς να μιλήσουμε για το ποδόσφαιρο και για να συμφωνήσω με κάποια ομάδα. Ακόμη δεν ξέρουμε τι θα γίνει με τις συμμετοχές στη Γ’ Εθνική και γενικά τι ‘μέλλει γενέσθαι’.
-Ποδοσφαιρικά και αγωνιστικά υπάρχει η περίπτωση να περάσεις και πάλι τη γέφυρα προς την Εύβοια; Δηλαδή, από… έξω προς τα… μέσα.
Στη ζωή αλλά και στο ποδόσφαιρο, που είναι μικρογραφία της κοινωνίας μας, ποτέ δεν λες ποτέ. Μπορεί να τα φέρουν έτσι οι συγκυρίες έτσι ώστε να γυρίσω, ή μπορεί να τύχει κάτι καλύτερο και να μείνω και πάλι εκτός Εύβοιας. Όπως και να ‘χει, αυτό που έχει σημασία, όπως είπα και προηγουμένως, είναι να δουλεύουμε και να είμαστε αυτοί που πρέπει να είμαστε στο γήπεδο. Δεν έχει σημασία που θα είμαι, σημασία έχει τι θα κάνει ο Κώστας Ανδρούτσος. Κάνω πάντα πολύ σκληρή αυτοκριτική του εαυτού μου και γενικά θέλω να είμαι ένα επίπεδο πάνω από όλους. Θέλω να δουλεύω έτσι ώστε να είμαι ο καλύτερος. Μπορεί να μην είμαι, αλλά για τον εαυτό μου, για να έχω ηθική ικανοποίηση, αυτό είναι το ζήτημα.
-Δηλαδή στο τέλος της ημέρας να είσαι καλύτερος από τον χθεσινό Κώστα Ανδρούτσο.
Ακριβώς. Μέρα με τη μέρα προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος, να εξελίσσομαι πάνω απ’ όλα και γενικά να βλέπω στο τέλος τι έχω κάνει, να κάνω το ταμείο μου στο τέλος πάντα.
-Πως είδες την άνοδο του Ηρακλή Ψαχνών; Μια ομάδα με την οποία έχεις γευτεί τίτλους και επιτυχίες και την αγαπάς πολύ. Πως είδες γενικά τη φετινή ποδοσφαιρική σεζόν στην Εύβοια;
Εγώ έχω δύο ομάδες στην καρδιά μου. Η μία είναι η ομάδα του χωριού μου, ο Αστέρας Βατώντα, που ήταν και η πρώτη μου ομάδα, θα μπορούσα να πω ότι ήταν ο ‘αδερφός’ μου Αστέρας, γιατί ο πατέρας μου λέει ότι έχει δύο παιδιά. Έχει εμένα, έχει και τον Αστέρα! Έχω πολύ μεγάλο δέσιμο μ’ αυτήν την ομάδα, γιατί απ’ τα 14 μου άρχισα να παίζω στο αντρικό, πιο παλιά στις ακαδημίες. Για εμένα σαν παιδί του Βατώντα, είναι πολύ σημαντικό ότι έπαιξα όταν φτιάχτηκε ο πλαστικός χλοοτάπητας. Έκανα εκεί πέρα το πρώτο μου παιχνίδι, που ήταν και το παιχνίδι εγκαινίων του χλοοτάπητα. Εύχομαι να πηγαίνει όλο και πιο ψηλά η ομάδα. Βέβαια είμαστε στη β’ κατηγορία, αλλά πιστεύω θα επανέλθουμε! Είναι πολύ σημαντική η συνεργασία με την Ακαδημία της Αρτάκης, γιατί μπορεί η ομάδα να μην κατέβαινε χωρίς αυτή τη συνεργασία, να το αναγνωρίζουμε και αυτό.
Όσον αφορά για τον Ηρακλή Ψαχνών, που είναι η άλλη ομάδα που έχω στην καρδιά μου, πέρασα μαζί του δύο χρόνια στη Β’ Εθνική. Μπήκα στον επαγγελματικό αθλητισμό μέσω του Ηρακλή Ψαχνών. Έζησα πολύ δυνατές στιγμές, όπως όταν παίξαμε με τον Παναθηναϊκό και πολλά ακόμα σπουδαία παιχνίδια. Για έναν νεαρό παίχτη, ο οποίος ήτανε αμούστακος, είναι πολύ δυνατά βιώματα. Και μετέπειτα βέβαια, στη δεύτερη θητεία μου στον Ηρακλή Ψαχνών, πήρα με την ομάδα τίτλους. Για έναν ποδοσφαιριστή είναι ευλογία να κατακτά τίτλους, με την ομάδα που έχει στην καρδιά του και την αγαπάει. Εύχομαι καλή συνέχεια στην ομάδα του Ηρακλή, στις διοίκηση και σε όλους, και εύχομαι να δούμε κάτι ανάλογο, όπως είδαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Η ομάδα του Ηρακλή φέτος ουσιαστικά έπαιζε μόνη της, δεν είχε αντίπαλο στη διεκδίκηση του τίτλου. Ήταν άλλου επιπέδου ομάδα, που είχε παίχτες ανώτερης κατηγορίας. Σημαντικό όμως είναι να υπάρχουν και ομάδες νεανικές, να υπάρχει δηλαδή ένα κράμα νεαρών ποδοσφαιριστών και ελάχιστων στον αριθμό έμπειρων, έτσι ώστε να φτιαχτεί μια ομάδα η οποία θα έχει μέλλον. Καλό είναι να έχεις μια ομάδα με ‘παιχταράδες’, όπως συνηθίζουμε να λέμε, αλλά είναι άλλο πράγμα και έχει άλλη αξία να χτίσεις μια ομάδα την οποία θα την έχεις για 5-10 χρόνια, τουλάχιστον, με έναν καλό προπονητή σε ένα καλό γήπεδο και να δουλεύουν σε επαγγελματικές βάσεις.
-Εκτός απ’ την άνοδο του Ηρακλή στη Γ’ Εθνική και η Αρτάκη κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία, έτσι του χρόνου η Εύβοια θα έχει δύο εκπροσώπους σε εθνικό επίπεδο.
Η ομάδα της Αρτάκης πιστεύω φέτος θα είναι πιο έμπειρη. Έχει ένα πολύ ωραίο γήπεδο, που προσφέρεται να παίξεις καλό ποδόσφαιρο. Για το ευβοϊκό ποδόσφαιρο είναι πολύ λίγο να υπάρχουνε μόνο δυο ομάδες σε εθνικό επίπεδο, όπως άλλοι νομοί. Πρέπει να βελτιωθούμε θεωρώ σε επίπεδο υποδομών, πρώτα απ’ όλα. Για να φτιάξεις ένα ‘οικοδόμημα’ και πεις ότι έχεις ένα καλό επίπεδο ποδοσφαιρικό, πρέπει να φτιαχτούν γήπεδα, όπως έγινε με το γήπεδο Βούρκου, που θα λύσει πολλά προβλήματα. Πρέπει να δίνονται ακόμη περισσότερες ευκαιρίες σε νεαρούς ποδοσφαιριστές και να δίνεται η δυνατότητα αντίστοιχα να δουλεύουν και νέοι προπονητές.
-Του χρόνου λοιπόν θα έχουμε παραδοσιακό ευβοϊκό ντέρμπι σε εθνικό επίπεδο.
Ψαχνά εναντίον Αρτάκης είναι το ‘el clasico’ της Εύβοιας! Έχω παίξει σε αυτό το ντέρμπι τέσσερις φορές και δεν είναι όπως τα συνηθισμένα παιχνίδια. Υπάρχει και το στοιχείο το τοπικιστικό και πάντα είναι δύο ανταγωνιστικές ομάδες. Βέβαια εγώ μένω στον Βατώντα, που είναι δίπλα στην Αρτάκη, αλλά έχω ρίζες και απ’ τα Ψαχνά, είναι η μητέρα μου από κει και είναι το δεύτερο χωριό μου! Βέβαια ο Ηρακλής τότε που έπαιξα εγώ ήταν τελείως διαφορετικός σε σχέση με τα τωρινά δεδομένα. Ήταν σε μια εποχή που είχε αρχίσει να ορθοποδεί και να παίζει σωστό ποδόσφαιρο και να κατακτά τίτλους. Νομίζω ότι η φετινή πορεία του Ηρακλή, που του αξίζουν συγχαρητήρια, οφείλεται και λίγο στη δικιά μας προσπάθεια, σε μια δύσκολη εποχή για την ομάδα τότε, που κινδύνευε ακόμη και να μην κατέβει στο πρωτάθλημα. Σε όποια θέση ή κατάσταση και να βρίσκονται και οι δύο ομάδες πάντα τα παιχνίδια ήταν αμφίρροπα και ανταγωνιστικά. Δεν παίζει ρόλο δηλαδή η βαθμολογική θέση, αλλά η ψυχή, το πάθος και η δίψα για τη νίκη. Δεν είναι ένα ντέρμπι συνηθισμένο, είναι ένα ντέρμπι πολύ ιδιαίτερο. Πιστεύω φέτος θα δούμε πολύ καλά και ανταγωνιστικά ντέρμπι.
-Ο ΑΟ Χαλκίς φέτος επέστρεψε στο τοπικό και πάλι αντιμετώπισε πολλά προβλήματα διοικητικά. Μια ομάδα που επίσης την έχεις ζήσει.
Στο ίδιο έργο θεατές. Έκανα και στη Χαλκίδα δύο θητείες. Η πρώτη θητεία ήταν όταν η ομάδα ήταν στα πάρα πολύ καλά της, με πρόεδρο τον Βασίλη Ταρνανά, τότε είχε ένα πολύ καλό μπάτζετ και βγήκε τότε δεύτερη στη Δ’ Εθνική, ενώ την ίδια χρονιά κατακτήσαμε και το κύπελλο Εύβοιας, το 2012. Η δεύτερη θητεία μου, ήταν σε μια άλλη εποχή, την περσινή περίοδο 2018-19. Υπήρχαν κάποιες διοικητικές αστάθειες και οικονομικές αστάθειες, αυτά πάνε μαζί. Ζήσαμε κάποιες στιγμές οι οποίες ήταν λίγο δύσκολες. Πιστεύω ότι η περσινή ομάδα αν είχε διοικητική σταθερότητα θα μπορούσε να κάνει καλά πράγματα. Αλλά τον ποδοσφαιριστή δεν μπορεί να τον κρατήσει ούτε η παρέα, ούτε κάτι άλλο, είναι καθαρά επαγγελματικό το θέμα και λογικό είναι να κοιτάει το συμφέρον του ο καθένας και μιλάμε για παιδιά απ’ όλη την Ελλάδα, που είχαν έρθει και τότε στην ομάδα. Όταν λοιπόν κάποιο παιδί έχει βιοποριστικά προβλήματα και δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις προπονήσεις του και στις υποχρεώσεις του γενικά, δεν μπορεί να παίξει μπάλα. Ο οποιοσδήποτε παίχτης να έρθει, αν δεν υπάρχουν οι απαραίτητες παροχές, δεν μπορεί να αποδώσει.
Πρέπει να υπάρχουν παράγοντες οι οποίοι να κοιτάνε πρώτα τις υποδομές-ακαδημίες, για να μπορέσουν να χτίσουν κάτι και όχι να πετάνε τα λεφτά για να φέρουν τον τάδε ‘όνομα’ ποδοσφαιριστή, το να χτίσουν κάτι είναι το πιο υγιές. Ομάδες ‘φωτοβολίδες’ έχουν βρεθεί πάρα πολλές, αλλά ομάδες που να έχουν χτιστεί απ’ τ’ αποδυτήρια και απ’ τα θεμέλια είναι λίγες. Μόνο με γερά θεμέλια και γερές βάσεις μπορείς να χτίσεις έναν ουρανοξύστη. Αυτό βέβαια δεν γίνεται απ’ τη μια στιγμή στην άλλη. Πρέπει να κάνεις ένα πλάνο και να υπάρχουν παράγοντες να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια, να υπάρχει ένας προπονητής που πάνω απ’ όλα να είναι παιδαγωγός, αλλά και οι ποδοσφαιριστές να είναι εργαλεία γι’ αυτόν. Δηλαδή να έχουν μια πολύ καλή νοοτροπία επαγγελματική, να θέλουν να δουλέψουν και όχι να το ‘παίζουν’ Ρονάλντο και Μέσι.
-Πως φαντάζεσαι να είναι τα πράγματα του χρόνου τέτοιο καιρό;
Προσωπικά θα ήθελα να έχουμε κρατήσει τη φιλία που έχουμε, πρώτα απ’ όλα. Σε ένα χρόνο από τώρα θα μετράμε αντίστροφα για το τέλος της στρατιωτικής μου θητείας. Ποδοσφαιρικά ακόμα δεν μπορώ να φανταστώ πως θα εξελιχθούν τα πράγματα και που θα βρίσκομαι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Κώστας Ανδρούτσος θα είναι εδώ πέρα, όπως τώρα, δυνατός, με ανεβασμένη ψυχολογία και με ηθικό ακμαιότατο! Εύχομαι κάθε χρόνο να γίνονται ακόμα καλύτερα πράγματα απ’ τον προηγούμενο και γενικά αυτό που έχω ξαναπεί, και εσείς απ’ την πλευρά των ΜΜΕ δείχνετε με το έργο σας και τη δικιά μας δουλειά και το δικό μας έργο, οπότε και σε εσάς αξίζουν συγχαρητήρια, γιατί πολλοί δεν τα εκτιμούν αυτά. Το θέμα είναι να υπάρχουν αντικειμενικοί άνθρωποι στον χώρο της κάλυψης και όχι να κάνουν τα χατίρια του ενός και του άλλου. Στην Εύβοια θεωρώ σε γενικές γραμμές είναι καλά τα πράγματα σ’ αυτό το επίπεδο. Εύχομαι υγεία και σε εσάς και να έχετε ακόμη περισσότερο όρεξη για δουλειά και αγάπη σ’ αυτό που κάνετε.
Πηγή:eviasports.gr
