Οι ακαδημίες είναι η ψυχή του ποδοσφαίρου από πολλές απόψεις . Ενώ κάποιες ομάδες φαίνονται να «αγοράζουν» τα δικά τους μελλοντικά αστέρια, κάποιοι άλλοι εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα «προϊόντα» των υποδομών τους, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τα έξοδα που προκύπτουν από μεταγραφές. Είτε έτσι είτε αλλιώς , για τις ομάδες που ακολουθούν τον σωστό δρόμο, μια παραγωγική ακαδημία μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας για τη μακροπρόθεσμη επιτυχία.
Σχετικά με την αποκρυπτογράφηση και αξιολόγηση της καλύτερης ποδοσφαιρικής ακαδημίας, πρέπει κανείς να εξετάσει τόσο τον όγκο των μελλοντικών επαγγελματιών παικτών που παράγει η εκάστοτε ακαδημία όσο και την ποιότητα των εν λόγω ατόμων.
Δεν είναι εύκολα να δημιουργήσεις μια επιτυχημένη ακαδημία. Ορισμένοι σύλλογοι έχουν ρίξει εκατοντάδες εκατομμύρια στη δημιουργία και στη συνεχής βελτίωση των τμημάτων υποδομής τους. Οι υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις, η σωστή καθοδήγηση και στελέχωση είναι μερικά από τα συστατικά που μπορεί να πλάσουν ένα ποδοσφαιρικό αστέρα του μέλλοντος. Οι πρόσφατοι κανόνες του Financial Fair Play έχουν οδηγήσει πολλές ομάδες στο να ψάχνουν τη «μαγική φόρμουλα» για μια παραγωγική ακαδημία.
Στην ποδοσφαιρική οικονομία που ζούμε τώρα, φαίνεται ότι πολλές ομάδες θα προτιμήσουν να αγοράσουν ένα ταλέντο παρά να βγάλουν από τα φυτώρια, τους δικούς τους νέους παίκτες . Ως αποτέλεσμα αυτού, οι πλούσιες ομάδες κατακτούν όλους τους τίτλους. Διαθέτοντας όμως μια ισχυρή ακαδημία μπορεί να δώσει σε ένα σύλλογο ένα απίστευτο πλεονέκτημα σε σχέση με τους ανταγωνιστές του.
Η λίστα που θα παρουσιαστεί σε 3 μέρη έχει να κάνει με την παραγωγικότητα των ακαδημιών τα τελευταία χρόνια. Ας ξεκινήσουμε την αντίστροφη μέτρηση για να διαπιστώσουμε ποιες είναι οι 20 κορυφαίες ακαδημίες του κόσμου.
H πορτογαλική ομάδα φημίζεται για τη περίφημη στρατηγική που ακολουθεί. Αγοράζει ελπιδοφόρους νέους παίκτες και τους πουλάει μετά από χρόνια, βάζοντας στα ταμεία της τεράστια ποσά. Μερικά από τα παραδείγματα των τελευταίων ετών είναι οι: Χουλκ, Πέπε, Άντερσον, Φαλκάο, Μποσίνγκουα και Χάμες Ροντρίγκεζ. Παρόλα αυτά, έχει βγάλει από τα φυτώρια έναν μεγάλο αριθμό ταλαντούχων ποδοσφαιριστών με τον Ρούμπεν Νέβες και τον Μπρούνο Άλβες να ξεχωρίζουν. Μεταξύ 2003 και 2013, οι Δράκοι έχουν εισπράξει πάνω από μισό δισεκατομμύριο από πωλήσεις παικτών. Αυτή είναι μια τρανή απόδειξη για την εξαιρετική δουλειά που γίνεται στις ακαδημίες του συλλόγου και στην αναπτυξιακή πολιτική του.
Βρίσκεται σε ένα προάστιο της πρωτεύουσα της Γκάνας (Άκρα). Η ομάδα παίζει τα παιχνίδια της σε ένα γήπεδο χωρητικότητας 2.000 και συνηθίζει να τελειώνει τις χρονιές της στα μέσα της βαθμολογίας της Glo Premier League. Όμως αυτό δεν την έχει εμποδίσει να ξεπεταχτούν από τις ακαδημίες της μερικοί από τους μεγαλύτερους Γκανέζους ποδοσφαιριστές, όπως ο Μουντάρι, ο Εσιέν, ο Ασαμόα Γκιάν, ο Πάντσιλ και ο Ντέρεκ Μπόατενγκ.
Η Σερβία φαίνεται να παράγει όλο και περισσότερους παίκτες με σπουδαία προοπτική τα τελευταία χρόνια και αυτό οφείλεται κατά πολύ στο έργο της Παρτιζάν Βελιγραδίου. Η πλειοψηφία των παικτών που αγωνίζεται στην πρώτη ομάδα προέρχεται από τα τμήματα υποδομής του συλλόγου. Μερικοί από τους παίκτες που έμαθαν μπάλα στην Παρτιζάν και άνοιξαν τα φτερά τους για μεγαλύτερους συλλόγους είναι οι: Λιάιτς, Μάρκοβιτς, Σουλεϊμάνι, Γιόβετιτς και Νάστασιτς. Όλοι αυτοί έχουν αγωνιστεί στο κορυφαίο επίπεδο, δηλαδή στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Πριν από δέκα χρόνια η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα ήταν άνετα στις τρεις πρώτες θέσεις της λίστας. Η περίφημη «class of 92», απαρτιζόμενη απο τους Μπέκαμ, Σκόουλς, Γκίγκς, Μπατ και αδέρφια Νέβιλ, είναι ίσως η πιο ταλαντούχα φουρνιά που βγήκε από μια ακαδημία τα τελευταία 30 χρόνια. Πρόσφατα, ωστόσο , η ακαδημία έχει αποτύχει να παράγει τόσο σπουδαίους παίκτες. Τελευταίες αποκαλύψεις των τμημάτων υποδομής των «Κόκκινων Διαβόλων» είναι οι Λίνγκαρντ και Ράσφορντ.
Η δεύτερη πιο επιτυχημένη ομάδα στο Μεξικό είναι ο μόνος σύλλογος στη χώρα που επιβάλει μια αυστηρή πολιτική για τους Μεξικάνους παίκτες. Ως αποτέλεσμα αυτού, αναγκάζονται να επικεντρωθούν στις ακαδημίες και να δημιουργήσουν μια άμεση «διαδρομή» από την ακαδημία τους στην πρώτη ομάδα και να παράγουν όσο το δυνατόν περισσότερα μελλοντικά αστέρια. Στις «Κατσίκες» έχουν κάνει τα πρώτα τους βήματα κάποια μεγάλα αστέρια της χώρας, όπως οι Τσιτσαρίτο Ερνάντες, Κάρλος Σαλσίδο, Κάρλος Βέλα, Ομάρ Μπράβο, Έρικ Τόρες, Μάρκο Φαμπιάν και Μιγκέλ Πόνσε. Όλοι αυτοί οι κύριοι έχουν αγωνιστεί στην Εθνική Μεξικού.
Λίγες ομάδες είναι ευλογημένες να διαθέτουν έναν τόσο μεγάλο αριθμό ταλαντούχων παικτών όπως αυτός που έχει παίξει για την Μπόκα Τζούνιορς κατά τον τελευταίο αιώνα και έχει αναδειχθεί από τις ακαδημίες της. Τέβεζ, Γκάγκο, Μπανέγα, Γκαιτάν, Ρικέλμε, Μπουρντίσο είναι μερικά από τα ονόματα που έχουν ξεκινήσει τα ποδοσφαιρικά τους βήματα στο «Μπομπονέρα». Η ακαδημία του συλλόγου έχει το όνομα «Boca Factory» και παρόλο που τελευταία δεν απολαμβάνει τα πιο ένδοξα χρόνια της, δεν θα μπορούσε να λείπει από τη λίστα.
Πολλοί ξέρουν την «Βασίλισσα» ως την ομάδα που υπογράφει τους κορυφαίους παίκτες του πλανήτη. Τεράστια ονόματα έχουν περάσει από τους «Μερένχες», όπως ο Ζιντάν, ο Φίγκο, ο Ρονάλντο, ο Μπέκαμ, ο Κακά. Ωστόσο, η πραγματική ακαδημία έχει παράγει μια σειρά από ταλαντούχους παίκτες, ακόμα κι αν οι περισσότεροι δεν παίρνουν την ευκαιρία τους στο Μπερναμπέου. Ο κατάλογος των αποφοίτων της ακαδημίας περιλαμβάνει τους Ετό, Ραούλ, Γκούτι, Ίκερ Κασίγιας, Αρμπελόα, Μάτα, Σολδάδο και πολλούς άλλους. Στην Ισπανία είναι γνωστή ως « La Fabrica » (το εργοστάσιο). Τελευταία παραδείγματα της δουλειάς που γίνεται στην ακαδημία των Μαδριλένων είναι οι Μοράτα, Καγιεχόν, Χεσέ Ροντρίγκεζ, Καρβαχάλ και Λούκας Βάσκεθ.
Η κροατική ομάδα δίνει πολλές ευκαιρίες σε μικρούς ταλαντούχους παίκτες και οι πωλήσεις αυτών των περιουσιακών στοιχείων έχει εξασφαλιστεί την οικονομική σταθερότητα του συλλόγου, τουλάχιστον για το προσεχές μέλλον. Το χρυσό παιδί της ακαδημίας ήταν αναμφίβολα ο τωρινός αστέρας της Ρεάλ Μαδρίτης, Λούκα Μόντριτς. Από τα φυτώρια της Ντιναμό έχουν βγει οι Τσόρλουκα, Εντουάρντο, Κόβασιτς, Μπάντελι, Λόβρεν και Χαλίλοβιτς. Η νέα φουρνιά είναι χαρισματική με τους Πιάτσα (φώτο), Ρογκ και Τσόριτς να αποτελούν τις νέες μεγάλες ελπίδες του ποδοσφαίρου της χώρας.
Επιμέλεια: Νίκος Καρφής